ਕੋਰੋਨਾ ਵਿਚਾਲੇ ਦੇਸ਼ ‘ਚ ਆਇਆ Black Fungus ਦਾ ਨਵਾਂ ਖਤਰਾ, ਜਾ ਰਹੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਨੈਸ਼ਨਲ ਡੈਸਕ:- Black Fungus ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਇਹ ਕੋਰੋਨਾ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੋਵਿਡ ਟੀਕਾਕਰਨ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਅਤੇ ਆਈ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਮੁਖੀ ਡਾ. ਪਾਂਡਵ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਿਛਲੇ 2-3 ਹਫਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਪੀ.ਜੀ.ਆਈ. ਦੇ ਆਈ ਸੈਂਟਰ ‘ਚ ਹੁਣ ਤੱਕ 400 ਤੋਂ 500 ਮਰੀਜ਼ ਵੇਖੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ Black Fungus ਕਾਰਨ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਮਰੀਜ਼ ਹਨ ਜੋ ਡਾਇਰੈਕਟ ਆਈ ਸੈਂਟਰ ਵਿਖੇ ਆਏ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਹ ਮਰੀਜ਼ ਈ.ਐਨ.ਟੀ. ਉਹ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਸਦੇ ਰੈਫਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ, ਮਰੀਜ਼ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਜੇ ਚਲੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਆਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾ ਬਰਾਬਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜਾਂ ਨੂੰ ਐਂਟੀ ਫੰਗਲ ਟਰੀਟਮੈਂਟ ਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ‘ਚ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਖੂਨ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਸਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਿਆਂ ਨੇ। ਦਵਾਈ ਜਿੰਨੀ ਮਰਜੀ ਦੇ ਲਵੋ ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ। ਜੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸਹੀ ਇਲਾਜ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਅੱਖ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਡਾ. ਪਾਂਡਵ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ, ਜੇ ਮਰੀਜ਼ ਮੁਢਲੇ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਬਚਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਮਰੀਜ ਹੋ ਰਹੇ ਇਸਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਗੁਆ ਲਈਆਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਸਮੇਤ ਨੇੜਲੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੇ ਉਹ ਧੁੰਦਲੀ ਨਜ਼ਰ, ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਦਰਦ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸਮੱਸਿਆ ਤੋਂ ਜੂਝਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਉੱਨੀ ਜਲਦੀ ਇਲਾਜ ਕਰਾਵੇ।

ਸਟੀਰੌਇਡ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ
ਕੋਰੋਨਾ ਮਰੀਜਾਂ ਨੂੰ 5 ਤੋਂ 10 ਦਿਨ ਤੱਕ ਹੀ ਸਟੀਰੌਇਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਜਿਹੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ 10 ਤੋਂ 15 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਸਟੀਰੌਇਡ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿਚ Black Fungus ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੂਕਰਮੀਕੋਸਿਸ ਬਿਮਾਰੀ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਪੁਰਾਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਪਰ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਵੱਧ ਗਈ ਹੈ। ਬੇਕਾਬੂ ਸ਼ੂਗਰ ਅਤੇ ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ‘ਸਟੀਰੌਇਡਜ਼’ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਟੀਰੌਇਡ ਦੇਣ ਦਾ ਇਹ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਹਰ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਮਰੀਜ਼ ਮਿਉਕੋਰੋਮਾਈਕੋਸਿਸ ਵਿਚ ਅਗਲੇ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ 15 ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਮਰੀਜ਼ ਮਯੂਕਰ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਪੜਾਅ’ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਕੀ ਹੁੰਦਾ, ਜਾਣੋ
ਪਹਿਲੀ ਸਟੇਜ : ਫੰਗਸ ਨੱਕ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ, ਵਾਇਰਸ ਨੱਕ ‘ਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ੁਕਾਮ, ਨੱਕ ਬੰਦ ਹੋਣਾ, ਨੱਕ ਵਿਚੋਂ ਖੂਨ ਵਗਣਾ, ਦਰਦ, ਸੋਜ ਅਤੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਕਲਾ ਹੋਣਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।

ਦੂਜੀ ਸਟੇਜ: ਫੰਗਸ ਨੱਕ ਦੇ ਸਾਈਨਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਅੱਖ ਦੀ ਇਕ ਨਾੜੀ ਸਾਈਨਸ ਰਾਹੀਂ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਰੋਕਦੀ ਹੈ। ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਦਰਦ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਸੋਜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵੀ ਘੱਟਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਤੀਜੀ ਸਟੇਜ: ਇਸ ਵਿਚ, ਵਾਇਰਸ ਅੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫੇਫੜਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅੱਖ ਹਿਲਦੀ ਨਹੀਂ, ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਵੇਖਣਾ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਫੇਫੜਿਆਂ ‘ਚ ਵਾਇਰਸ ਜਾਣ ਨਾਲ ਖੰਘ ਅਤੇ ਜਕੜਨ ਜਿਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਚੋਥੀ ਸਟੇਜ: ਇਸ ਵਿਚ, ਵਾਇਰਸ ਦਿਮਾਗ ‘ਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ ਰੋਗੀ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।